Houtsoorten

AFRORMOZIA

AFZELIA DOUSSIÉ

AFZELIA PACHYLOBA

AZOBE

BAMBOE NATUREL

BAMBOE CARAMEL

BEUK

BILINGA

BOSSÉ

EIK - CHILEENSE EIK - TASMAANSE EIK

EIK - EUROPESE EIK - FRANSE EIK

EIK - MONGOOLSE EIK - CHINESE EIK

EIK - ROOD AMERIKAANSE EIK

EIK - WIT AMERIKAANSE EIK

EIK - SLAVONISCHE EIK

EIK - TASMAANSE EIKEN

ELZEN - ELS

ESDOORN - AMERIKAANSE ESDOORN

ESDOORN - EUROPESE ESDOORN

ES - ESSEN

Andere namen	1. Europees essen: Belgisch, inlands, Frans, Pools, Slavonisch essen, olijfessen (Nederland), frêne d'Europe (Frankrijk), Esche (Duitsland), ash (Groot-Brittannië).2. Amerikaans essen (Nederland).2a. white ash (Verenigde Staten).2b. green ash, red ash (Verenigde Staten).2c. black ash (Verenigde Staten).3. Japans essen (Nederland), tamo (Japan).
Botanische naam	1. Fraxinus excelsior L.2a. Fraxinus americana L.2b. Fraxinus pennsylvanica Marsh.2c. Fraxinus nigra Marsh.3. Fraxinus mandshurica Rupr.
Familie	Oleaceae.
Groeigebied	1. Europa en Klein-Azië.2. De oostelijke helft van Noord-Amerika3. China, Japan.
Boombeschrijving	De afmetingen van de es zijn sterk afhankelijk van de groeiplaats en de bodemgesteldheid. De hoogte van de Europese es varieert van 20-30 m, maximaal 40 m. De takvrije stam heeft een lengte van 15-20 m en een diameter van 0,4-0,9 m.
Aanvoer	Zaag- en fineerhout, ongekantrecht en gekantrecht hout en fineer. Japans essen is voornamelijk als fineer leverbaar.
Houtbeschrijving	Het hout dat wij voornamelijk gebruiken van essen is het zeer brede spint waarvan de kleur varieert van wit tot geelachtig of licht geelbruin. Vers gezaagd hout kan bovendien een rozeachtige tint vertonen. Aan het licht blootgesteld, wordt blank essen op den duur geler van kleur. Het kernhout, dat slechts bij bomen vanaf een leeftijd van circa 60 jaar of ouder voorkomt, is bruin. Door het grillige verloop van de kern komt bruin/wit gestreept of gevlamd (kwartiers of dosse) hout voor, dat met de naam olijfessen wordt aangeduid. Essen staat bekend om zijn taaiheid. Vaak is men ten onrechte van mening dat het bruine hout minder taai is dan het witte. Van groter belang voor de taaiheid is de groeiringbreedte bij deze ringporige houtsoort. Van snel gegroeid hout met brede groeiringen bestaat het grootste oppervlak van de doorsnede uit vezelweefsel. Bij langzaam gegroeid hout met smalle groeiringen is het percentage vezelweefsel veel kleiner. Essen met brede groeiringen is daarom veel sterker en taaier dan essen met smalle groeiringen. De sterkte van essen is op zijn gunstigst wanneer de groeiringen een breedte van gemiddeld 2,5 tot 4 mm hebben. Essen kan soms wortelknollen vormen, waarvan het hout vaak gedeeltelijk donker is verkleurd. Het fineer hiervan heeft een fraai licht-donker kleurcontrast. Amerikaans essen heeft ongeveer dezelfde eigenschappen en toepassingen als Europees essen. Japans essen of tamo is lichter van gewicht en bruiner van tint. Tamo fineer is tamelijk wild getekend.
Houtsoort	loofhout

GUATAMBU

KASTANJE

KERSELAAR - AMERIKAANSE KERSEN

KERSELAAR - EUROPESE KERSEN

KERUING

MAHGOGANY - KHAYA

Andere namen	Afrikaans mahonie (Nederland), Afrikanisches mahagoni (Duitsland), acajou d'Afrique (Frankrijk), African mahogany (Groot-Brittannië).1. Uganda mahonie, acajou blanc, white mahogany, n'dola (Angola, Kongo), mangona (Kameroen), ahafo (Ghana), sassandra mahonie, ira, krala (Ivoorkust), bee-a nasa, doetue (Liberia), munyama (Uganda).2. Douala-, (grand) bassam-, khaya-mahonie, acajou d'Afrique, undianunu (Angola), n'gollon, zoele (Kameroen), n'dola, undianunu (Kongo), m'bega, ombega, zaminguila (Gabon), takoradi mahogany, sekundi mahogany, dukuma fufu (Ghana), caoba del galón, samanguila, zamanguila, (Guinee), acajou grand bassam, dubb, dugura (Ivoorkust), lagos mahogany, lagos wood, ogwango (Nigeria).3. Heavy African mahogany, diala-iri, loukrou, acajou à grandes feuilles (Ivoorkust), diala-iri, dubini, odupong (Ghana), Congo khaya, Kongo khaya, Zaïre khaya, tido, gagaliga (Zaïre), benin mahonie, benin wood (Nigeria).4. Malawi (Nyassaland) mahogany, mogano di Mozambico, ilulu (Kameroen), m'bawa (Malawi), umbaua, m'baua, Moçambique mahogany (Mozambique), m'kangazi (Tanzania), m'bamba, mululu, mutonte (Zaïre).5. Gambia mahonie, Senegal mahogany, kuka (Ghana), bisselom, bissilao (Guinee), oganwo (Nigeria), caïlcedrat (Senegal), bandoro (Sudan).
Botanische naam	1. Khaya anthotheca (Welw.) C.2. Khaya ivorensis A.Chev. (= K. klainei Pierre).3. Khaya grandifoliola C.4. Khaya nyasica Stapf. et Bak. f.5. Khaya senegalenis (Desv.) A. Juss.
Familie	Meliaceae.
Groeigebied	Khaya komt in een zeer uitgestrekt gebied in Afrika voor, van Guinee in het westen tot Noord-Zaïre, Zuid-Sudan en Uganda in het oosten. Het khaya uit Ivoorkust, Ghana en Kameroen bestaat vaak uit een menging van enige khayasoorten. Uit Zaïre wordt het hout van Khaya grandifoliola zonder bijmenging geëxporteerd onder de naam Zaïre khaya.
Boombeschrijving	1. Bereikt een hoogte van 55 m, de stam heeft meestal niet zo'n goede vorm als 2. De plankwortels kunnen 3 m hoog worden, stamdiameter tot 1,2 m.2. Hoogte maximaal 55-60 m, smalle plankwortels tot 1,5 m hoog tegen de stam. De takvrije stam is 25-27 m lang. Diameter tot 1,5-1,8 m.3. In het westelijk verspreidingsgebied wordt de boom 30-40 m hoog, in het semi-aride oostelijke verspreidingsgebied 20-25 m hoog. De oudere boom kan tot 4 m hoge wortellijsten hebben. De takvrije stam boven de wortellijsten is cilindrisch, soms iets krom en 15-25 m lang. De diameter ligt meestal tussen 0,6-0,8 m, maximaal 1,3 m. Stammen met grote diameters kunnen een voos hart hebben.4. Lengte van de takvrije stam 15-25 m, diameter 0,8-1,0 m.5. Gemiddelde boomhoogte 20-25 m, zonder wortellijsten, diameter maximaal 1 m, gemiddeld 0,5-0,8 m.
Aanvoer	Gekantrecht hout.
Houtbeschrijving	Qua houtstructuur zijn de verschillende khayasoorten vrijwel niet van elkaar te onderscheiden. Khaya heeft vers gezaagd een roze kleur, nadonkerend van rozerood tot roodbruin. Na jaren wordt deze kleur enigszins onregelmatig wat als een van de weinige nadelen van khaya moet worden aangemerkt. Zaïre khaya dat wat donkerder gekleurd is en harder en zwaarder hout levert, is vers licht rozerood tot violetachtig van kleur en in verkleurde toestand donker roodbruin met een zijdeachtige glans. Het spint van khaya is meestal 30-80 mm breed, geelachtig tot lichtroze. In verse toestand is het kleurverschil tussen spint en kernhout niet groot, maar later wordt het veel duidelijker onder invloed van het licht. Het hout heeft een vrij gelijkmatige structuur en is in het algemeen enigszins kruisdradig, waardoor het radiale of kwartierse vlak een streeptekening heeft. Ook kan dit vlak een moiré-effect vertonen en soms komen smalle bruinrode bandjes voor die de aanwezigheid van trekhout verraden. Drukbreuk komt in het hout van de khaya species nogal eens voor. In de vaten kan een zwartachtige inhoudsstof voorkomen en verder kan het uiterlijk worden ontsierd door reeksen traumatische axiale gomgangen. Op het dosse vlak geeft het hout een rustig beeld.
Houtsoort	loofhout

MAHONIE

MANSONIA

MERANTI

Andere namen	Donkerrode meranti, dark red meranti, nemesu (alleen zware donkerrode meranti), light red meranti (Maleisië), madjau, melebekan, meranti merah, red meranti (Indonesië), dark red seraya, red seraya, light red seraya, obar suluk (Sabah).
Botanische naam	Lichtrode meranti voornamelijk:Shorea leprosula Miq., S. ovalis (Korth.) Blume, S. parvifolia Dyer, S. smithiana Sym., S. spec. div..Donkerrode meranti voornamelijk:Shorea curtisii Dyer ex King, S. macrantha Brandis, S. ovata Dyer ex Brandis, Shorea pauciflora King, (nemesu = uitsluitend S. pauciflora KING). S. platyclados v. Slooten ex Foxw., S. singkawang Burck, S. spec. div..
Familie	Dipterocarpaceae.
Groeigebied	Zuidoost-Azië; voornamelijk Maleisië, Indonesië, Sabah, Sarawak.
Boombeschrijving	Hoogte 30-40 m, maximaal 70 m. De 25-30 m lange, gladde, goed cilindrische stam heeft een diameter van 0,5-0,9 m, maximaal 3,0 m. Aan de stamvoet zijn meestal wortelaanlopen aanwezig die, afhankelijk van de soort, kort en breed tot hoog en smal zijn. Zeer zware stammen zijn vaak hol of hebben een rot of sponzig hart.
Aanvoer	Gekantrecht hout, plaatmateriaal, halffabrikaten en eindproducten.
Houtbeschrijving	De kleur van het kernhout varieert sterk van donkerrood tot licht roodbruin en van bleekroze tot rozerood. Aangezien diverse boomsoorten, ook van verschillende herkomst, van het geslacht Shorea rode meranti leveren, zijn kleurnuances en gewichtsverschillen in een partij hout altijd aanwezig. Het 20-50 mm brede spint is rozegrijs getint en duidelijk van het kernhout te onderscheiden. Door lichte kruisdraad kan kwartiers gezaagd hout een brede streeptekening vertonen. Op het houtoppervlak zijn soms witachtige lijntjes zichtbaar als gevolg van tangentiaal gerangschikte harskanaaltjes die een witte inhoud kunnen hebben. Voor blank lakwerk zijn deze lijntjes geen bezwaar, omdat ze de lak absorberen en daardoor vrijwel onzichtbaar worden. Het hout heeft geen harsachtig karakter als bijvoorbeeld keruing. Zeer kleine wormgaatjes (pin holes), veroorzaakt door nathoutboorders, komen voor. In gezaagd en gedroogd hout bestaat echter geen gevaar voor verdergaande aantasting.
Houtsoort	loofhout

MOVINGUI

MERBAU

Andere namen	Solomon merbau (Nederland), tat-talun (Myanmar/Burma), vesi (Fiji), ipil (Filipijnen), kayu besi, Moluks ijzerhout, mirabow (Indonesië), inzia (Italië), hintsy (Madagascar), merbau (Maleisië), kohu (Nieuwcaledonië), bendora, kwila, melila (Papua-Nieuw Guinea), ivili, kivoli, vuvula (Salomonseilanden), lumpha, lumpho, lum-paw, makamong (Thailand), go nuoc (Vietnam).
Botanische naam	Intsia bijuga (Colebr.) Kuntze., I. palembanica Miq. (= I. bakeri Prain)., I. spec. div.
Familie	Leguminosae (Caesalpiniaceae).
Groeigebied	Zuidoost-Azië, New Guinea, de eilanden van de Zuidwest-Pacific, aangeplant in Madagascar.
Boombeschrijving	Hoogte 30-35 m (soms tot 40-50 m). Afhankelijk van het groeigebied vertonen de stammen min of meer ontwikkelde wortellijsten die 2-4 m hoog worden, soms zelfs tot 7 m. Intsia palembanica Miq. kan een takvrije lengte tot 25 m bereiken, gemiddeld echter 15-20 m en een gemiddelde diameter van 0,9 m. De andere Intsia-soorten zijn meestal korter en dunner (gemiddeld 0,7 m). Over het algemeen zijn de stammen vrij recht en cilindrisch.
Aanvoer	Gekantrecht hout.
Houtbeschrijving	De kleur van vers merbau-kernhout is geel tot oranjebruin, nadonkerend tot bruin tot donkerbruin of donker roodbruin. Ook komen soms zwartachtige zones in het hout voor. Deze kleurverschillen zijn kenmerkend voor de houtsoort en kunnen derhalve nooit een reden zijn tot afkeuring. Voor bepaalde decoratieve doeleinden kan een selectie op kleur wenselijk zijn. Het geelwitte 20-80 mm (gemiddeld 40-50 mm) brede spint, is duidelijk van het kernhout te onderscheiden. Wanneer het hout aan het daglicht wordt blootgesteld, verdwijnen de grote kleurverschillen. Lichte kleuren worden donkerder, donkere gedeelten worden daarentegen meestal lichter van kleur. Merbau heeft een gelijkmatige structuur en vertoont geen bepaalde tekening. De zaagwijze (dosse of kwartiers) heeft op de tekening van het hout vanzelfsprekend wel enige invloed. Geschaafd hout vertoont vaak een fraaie glans. Soms voelt het hout enigszins vettig aan. Op het oppervlak zijn soms fijne, zwavelgele streepjes zichtbaar die door vat-inhoudsstoffen worden veroorzaakt. Zowel botanisch als qua eigenschappen staat merbau dicht bij afzelia.
Houtsoort	loofhout

MOABI

NOTEN - AMERIKAANSE NOTELAAR

NOTEN - EUROPESE NOTELAAR

OLMEN - IEPEN

Andere namen	1. Europees iepen: olmen (Nederland), Feldulme, Ulme, Rüster (Duitsland), elm (Groot-Brittannië), orme (Frankrijk).2. Amerikaans iepen: 2a. soft elm, gray (grey) elm, white elm, water elm, 2b. red elm, slippery elm.3. Canadees iepen, rock elm.4. Japans iepen.
Botanische naam	1. Ulmus x hollandica Mill., U. carpinifolia Gled. (= U. campestris L.p.p.), U. glabra Huds. (= U. montana With.), U. procera Salisb. (= U. campestris L.p.p.), U. laevis Pall. (= U. effusa Willd.2. 2a. Ulmus americana L., 2b. Ulmus rubra Muehl.3. Ulmus thomasii Arg.4. Ulmus davidiana Planch. var. japonica Nakai, U. laciniata (Trautv.) Mayr.
Familie	Ulmaceae.
Groeigebied	1. Europa.2. en 3. Oostelijk Noord-Amerika.4. Japan.
Boombeschrijving	Hoogte 35-40 m, takvrije stam 10-18 m, diameter 0,9-1,4 m, tot 2,5 m komt voor. Iepenbomen kunnen soms wortelknollen leveren. Deze worden meestal aan de voet van de stam of even daarboven aangetroffen. Het van deze knollen afkomstige decoratieve fineer wordt als zeer waardevol beschouwd.
Aanvoer	Zaaghout en gekantrecht hout.
Houtbeschrijving	Ringporige houtsoort. Groeiringen opvallend door de grote vroeghoutvaten, wat het hout een aantrekkelijke vlamtekening, maar de nerf grof maakt. Iepenhout is vast, taai, vrij licht en meestal gelijkmatig van structuur. Canadees iepen of rock elm is zwaarder, harder, sterker en taaier dan Europees iepen. Japans iepen komt met Europees iepen overeen, maar is egaler van kleur en heeft meer glans. Het is fijner van structuur, iets zachter en ook gemakkelijker te bewerken. Amerikaans iepen wordt af en toe op de markt aangeboden. Het kernhout van Europees iepen is lichtbruin tot dof donkerbruin, soms met een groenachtige glans. Het spint is geelwit. Van soft elm is het kernhout licht grijsbruin tot rozebruin, het brede spint grijswit tot lichtbruin. Het kernhout van red elm is roodbruin tot donkerbruin gekleurd met smal grijswit tot lichtbruin spint. Door de iepenziekte (veroorzaakt door een schimmel die de boom na enkele jaren doodt) is het Europese iepenbestand drastisch afgenomen, waardoor iepenhout nog maar weinig wordt aangeboden.
Houtsoort	loofhout

OVENGKOL

PADOEK

POPULIER

Andere namen	Pappel (Duitsland), peuplier (Frankrijk), poplar (Groot-Brittannië)wit populieren1. witte abeel2. esp, ratelpopulier, trilpopulier3. aspen4. grauwe abeel5. algranzwart populieren6. (eastern) cottonwood7. inheemse zwarte populieren8. Euramerikaanse populierenbalsempopulieren9. black cottonwood10. balsam poplar, tacamahac poplarzwart balsempopulieren11. hybriden tussen zwarte en balsempopulieren.
Botanische naam	1. Populus alba L.2. Populus tremula L.3. Populus tremuloides Michx., P. grandidentata Michx.4. Populus canescens (Ait.) SM., P. spec. div..5. Populus alba x grandidentata, Populus alba x tremula, Populus tremula x alba6. Populus deltoides Marsh.7. Populus nigra L.8. Populus euramericana Dode Guinier. Dit is een hybride tussen Populus deltoides en Populus nigra.9. Populus trichocarpa T. et G. ex Hook.10. Populus balsamifera L., P. laurifolia Ledeb., P. maximowiczii Henry.11. hybride tussen zwarte en balsempopulieren.
Familie	Salicaceae.
Groeigebied	1. en 2., Europa, Nabije Oosten3. Noord-Amerika4. Europa5. Europa, Noord-Amerika6. Noord-Amerika, Zuid-Afrika, Australië7. Europa8. Europa, Japan, Nieuw-Zeeland, Zuid-Amerika9. Europa, Noord-Amerika10a. Noord-Amerika, Oost-Azië, Japan.
Boombeschrijving	Hoogte afhankelijk van soort en hybride 18-35 m, stamdiameter 0,9-1,2 m. Bosbouwkundig gezien is de populier een zeer aantrekkelijk cultuurgewas dat goed tegen wind bestand is. Populieren zijn zeer snelle groeiers en zijn, afhankelijk van het gebruiksdoel, na 15-25 jaar reeds kaprijp. Ze hebben dan een hoogte bereikt van 15-25 m en een diameter van 0,2-0,5 m. Populierenhout wordt zelden als een specifieke botanische soort of als handelssoort aangeboden. De houtbeschrijving geeft dan ook de algemene eigenschappen van populierenhout. De kwaliteit, de structuur en de natuurlijke onvolkomenheden vertonen grote verschillen binnen de groepen en hybriden en zijn geheel afhankelijk van de groeiomstandigheden.
Aanvoer	Vezelhout, zaaghout, fineer en plaatmateriaal.
Houtbeschrijving	De kleur varieert van wit, geelwit, grijsachtig, bleekbruin tot roodachtig met vaak een zijdeachtige glans. De wit-populierengroep heeft opvallend roodbruin kernhout. Vrijwel zwart kernhout kan worden aangetroffen in bomen die op slecht ontwaterde gronden zijn gegroeid. Op het langsvlak is een vage tekening te zien, veroorzaakt door de wat donkerder gekleurde groeiringgrenzen. Spint is gewoonlijk niet te onderscheiden van kernhout. Wit populieren vormt daar in het algemeen een uitzondering op.
Houtsoort	loofhout

PURPERHART - AMARANTE

RUBBERWOOD

SAPELI

SIPO

SUCUPIRA

TEAK - MOULMAIN TEAK

Andere namen	Burma-, Moulmein-, Rangoon- teak, Java-teak, djati, jati (Nederland), kyun (Myanmar/Burma), teck (Frankrijk), teca (Spanje), giati (Vietnam), may sak (Laos).
Botanische naam	Tectona grandis L.f.
Familie	Verbenaceae.
Groeigebied	Myanmar/Burma, Indonesië (voornamelijk aangeplant op Java). Verder India, Thailand, Indochina, tropisch Afrika (aangeplant) en tropisch Amerika (aangeplant).
Boombeschrijving	De hoogte en de diameters van de teakbomen zijn sterk afhankelijk van de groeiplaats en de bodemgesteldheid. In Myanmar/Burma komen onder gunstige omstandigheden teakbomen voor met een hoogte van 40-45 m, met diameters tot 1,80-2,40 m. Deze grote bomen hebben een takvrije stam van 25-27 m. De oudere stammen vertonen aan de onderzijde diepe groeven die het gevolg zijn van wortelaanlopen. Gewoonlijk zijn de takvrije stammen echter 8-15(-23) m lang en is de diameter minder dan 0,9-1,5 m. In de cultuurbossen van Java worden de teakbomen gemiddeld 20-30 m hoog met diameters die variëren van 0,5-0,9 m.
Aanvoer	Zaag- en fineerhout, rondhout, vierzijdig bezaagd hout, gekantrecht hout en fineer.
Houtbeschrijving	Tectona grandis is de enige leverancier van echt teakhout. Fantasienamen als afro-teak, yang-teak, Borneo-teak, iroko-teak zijn onjuist, want hiermee worden andere houtsoorten bedoeld die soms het echte teak in bepaalde toepassingen kunnen vervangen en er soms ook enige uiterlijke gelijkenis mee vertonen. Het kernhout is lichtbruin tot goudbruin aan licht blootgesteld nadonkerend. Soms donkerbruin tot zwart geaderd. Na te zijn blootgesteld aan licht verdwijnen de grote kleurverschillen meestal. Teak spint is vuilgrijs, circa 30 mm breed. Hout van Myanmar/Burma (uit natuurbossen) en Java (uit aanplant) is meestal gelijkmatig van kleur. Teakhout uit drogere streken (India) heeft veel sterkere kleurverschillen van geel tot zwart. Door de grote verschillen in groeiomstandigheden moet voor gelijkmatig gekleurde partijen teak dezelfde herkomst worden aangehouden. Afhankelijk van de grondsoort waarop het is gegroeid, kan teak 0,03-1,40% kiezel bevatten. De duurzaamheid van snelgroeiend plantagehout is meer variabel dan die van teak uit natuurlijke bossen.
Houtsoort	loofhout

WENGÉ OF PANGA PANGA

Andere namen	1. awong (Kameroen), n'toko, n'gondou (Kongo), anong (Guinee), n'son-so (Gabon), mboto, bokonge, dikala-kala, tshikalakala, dikela, kiboto, monkonge, mundambi, wengé (Zaïre).2. jambire, pangire (Mozambique), m'pande, mpanga (Tanzania), panga panga.
Botanische naam	1. Millettia laurentii De Wild.2. Millettia stuhlmannii Taub.
Familie	Leguminosae (Papilionaceae).
Groeigebied	1. Zaïre.2. Tropisch Oost-Afrika, hoofdzakelijk Mozambique en Tanzania.
Boombeschrijving	Hoogte 20-25 m. De takvrije stam heeft een diameter van 0,6-0,9(-1,2 m). Wortellijsten zijn vaak aanwezig en het bruikbare gedeelte van de stam bedraagt dan ook meestal 8-12 m. De bomen zijn meestal cilindrisch, maar zelden recht en hebben soms een rot hart, scheuren en een ingegroeide bast, verder zijn ze vaak nogal kwastig.
Aanvoer	Zaag- en fineerhout, gekantrecht hout en fineer.
Houtbeschrijving	Vers gezaagd wengé heeft een licht geelbruine kleur. Aan licht blootgesteld wordt het hout al snel donkerbruin. Panga panga heeft in het algemeen een lichtere kleur dan wengé en wordt uniform bruin met fijne lichtgekleurde strepen. De houtvaten of poriën van panga panga zijn soms gevuld met een gele stof. Bij wengé komt deze stof nooit voor, bij panga panga in wisselende hoeveelheden of soms helemaal niet. Bij een overmaat aan gele inhoudsstoffen wordt het hout op het langsvlak ontsierd door gele streepjes, stippen of vlekjes. Het spint is 25-50 mm breed en heeft een geelwitte kleur. Bij wengé heeft het vezelweefsel een zwarte kleur en het parenchymweefsel een (licht)bruine kleur. Beide weefsels komen voor in afwisselende, ongeveer evenwijdige banen. Hierdoor ontstaat op kwartiers gezaagd hout een regelmatige tekening van zwarte en bruine strepen, terwijl dosse gezaagd hout fraai bruinzwart is gevlamd. Wanneer wengé lang aan directe zonbestraling wordt blootgesteld, wordt het weer lichter van kleur. Het zwarte hout wordt dan donkerbruin en de bruine zones geelbruin. Buiten toegepast, dient wengé met een oppervlakafwerkmiddel te worden behandeld aangezien de donkergekleurde inhoudsstoffen in water oplossen en vlekken op onderliggende materialen kunnen veroorzaken.
Houtsoort	loofhout

Overzicht van naaldhoutsoorten, gebruikt voor plankenvloeren, of als tussenlaag bij samengestelde parketvloeren, of als constructiemateriaal zoals balken en uitspiën van een onderconstructie.

Naaldhout is afkomstig van naaldhoutbomen. De naalden zijn een vorm van bladeren en zijn vaak het gehele jaar groen en groeien voornamelijk in de gematigde streken en in de bergen op grote hoogtes. Naaldhout wordt ook wel zachthout genaamd naar het Engelse ” Softwood”, waardoor deze voornamelijk gebruikt wordt als plankenvloer voor licht gebruik wat tegenwoordig minder toegepast wordt in onze regio’s. Dit hout wordt voornamelijk gebruikt als constructiemateriaal of als herstelling van oude plankenvloeren of planché.

DOUGLAS - OREGON PINE

Andere namen	Inlands douglas, (in België, Duitsland en Nederland aangeplant), Europees douglas, Oregon pine (België, Nederland), douglas fir, douglas spruce, red fir, yellow fir (Verenigde Staten), Oregon pine (Canada), Douglasie (Duitsland), oregon (Frankrijk).
Botanische naam	Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco (= P. taxifolia Britt.).
Familie	Pinaceae.
Groeigebied	Het westen van Noord-Amerika. Aangeplant in Europa, Nieuw-Zeeland en Australië.
Boombeschrijving	Hoogte 40 tot 60 m, maximaal 90 m. De rechte cilindrische takvrije stam is gemiddeld 20 m lang en heeft een diameter van 1,0-2,0 m, maximaal 4,5 m. Het in Nederland en België gegroeide douglas heeft minder grote afmetingen. De jonge bomen stoten hun takken moeilijk af en het hout is daarom nabij het hart kwastrijk. Op hogere leeftijd wordt het rechtdradige, kwastvrije hout gevormd.
Aanvoer	Vierzijdig bezaagde balken, gekantrecht hout, triplex en heipalen.
Houtbeschrijving	Douglas heeft vers meestal een licht geelbruine kleur die aan licht en lucht op den duur verkleurt tot fraai oranjeachtig geelbruin. Van snel gegroeide, tamelijk jonge bomen is het hout meer roodachtig en het wordt in Verenigde Staten dan ook wel red fir genoemd, in tegenstelling tot yellow fir voor langzaam gegroeid fijnjarig hout dat geler is. Het witachtige spint is bij oude dikke bomen (old growth) maximaal 40-50 mm en bij jongere aanplant (second growth) 70-80 mm breed. Afhankelijk van het groeigebied (kuststreken of gebergte) is niet alleen de kleur maar zijn ook de volumieke massa en de sterkte variabel. Het in Nederland geïmporteerde hout is in de regel uit de kuststreken afkomstig. Douglas is harshoudend, waardoor soms vettige vlekjes of streepjes op het geschaafde oppervlak zichtbaar zijn. Ook komen, volgens de groeiringen verlopende, met hars gevulde holten (zogenaamde harszakken) voor. Door het kleurcontrast tussen het vroeg- en laathout van de groeiringen vertoont het kwartiers en halfkwartiers gezaagd hout een duidelijke streeptekening en dosse gezaagd hout een vlamtekening. Het in Europa gegroeide douglas is in uiterlijk en eigenschappen vergelijkbaar met het second growth uit Noord-Amerika. Het in Nederland groeiende hout dat onder de naam inlands douglas wordt verhandeld, is door de bredere groeiringen grover van structuur dan het geïmporteerde hout. Het bevat veelal brede banden dicht laathout die er voornamelijk de oorzaak van zijn dat het hout een behoorlijke sterkte heeft.
Houtsoort	naaldhout

GRENEN - AMERIKAANSE GRENEN - SOUTHERN YELLOW PINE

GRENEN - EUROPESE GRENEN - PIN SYLVESTRE

Andere namen	Archangel, Duits, Fins, Inlands, Noors, Pools, Zweeds grenen, pijnboom, grove den, mastboom (Nederland), pin rouge, (rood) grenen, pin sylvestre, pin du Nord, Noords grenen (België), Kiefer, Föhre, Forle, Forche, (Duitsland), mänty (Finland), pin sylvestre, pin rouge (Frankrijk), Scots pine, redwood, European redwood, Swedish redwood enz., red pine, Scots fir{}, Norway fir{}, red- of yellow deal (Groot-Brittannië), pino silvestre, dasa, dausol, teun, pino salvatico (Italië), sosna, cocna (Sovjetunie), furu (Zweden).{*} Verwerpelijke naam.
Botanische naam	Pinus sylvestris L., P. spec. div..
Familie	Pinaceae.
Groeigebied	Europa, Noord-Azië.
Boombeschrijving	Hoogte circa 30 m, maximaal 40 m hoog. De rechte cilindervormige takvrije stam is ongeveer 20 m lang en heeft een diameter van 0,6-0,9 m, soms zelfs 1,2 m. De boomnaam, in Nederland grove den of pijnboom genaamd, wijkt daar bijzonder af van de naam van het hout.
Aanvoer	Gekantrecht hout. Doordat Europees grenen (samen met vuren en dennen) in Nederland en andere landen een belangrijk en veel aangevoerd bouwhout is, zijn, behalve voor rondhout, de handelsafmetingen voor het uit Noord- en Midden-Europa geïmporteerde hout genormaliseerd. Inlands grenen wordt als rondhout, gekantrecht hout en als halffabrikaten op de markt gebracht.
Houtbeschrijving	De kleur van het verse kernhout is lichtbruin. Na verloop van tijd wordt het donkerder en varieert dan van geelbruin tot roodbruin en steekt scherp af tegen het 50-100 mm brede spint dat wit tot lichtgeel van kleur kan zijn. Het spint kan soms, meestal plaatselijk, enigszins donkerder dan normaal gekleurd zijn. Dit komt door de aanwezigheid van drukhout (reactiehout), dat als een natuurlijk gebrek moet worden gezien. In het kernhout valt deze afwijking met het blote oog vrijwel niet te constateren. Evenals de andere naaldhoutsoorten uit de gematigde luchtstreken vertoont grenen een duidelijk verschil tussen het licht gekleurde vroeghout en het donkerder gekleurde laathout. Op kwartiers gezaagd hout geeft dit een streeptekening te zien en op dosse gezaagd hout een vlamtekening. Grenen is harshoudend. Soms kunnen de harsgangen als uiterst fijne streepjes worden waargenomen. Op de langsvlakken kunnen soms opvallende donkerbruine, onregelmatig gevormde kleverige vlekken voorkomen. Deze worden veroorzaakt door het hoge harsgehalte dat plaatselijk in het weefsel aanwezig kan zijn. Vers gezaagd of geschaafd hout verspreidt een aangename hars- of terpentijngeur. Deze geur verdwijnt op den duur, maar als oud hout opnieuw wordt bewerkt, ruikt het weer als nieuw. Grenen dat afkomstig is van aanplantingen (vrijwel al het grenen dat tegenwoordig wordt aangevoerd) bevat een groot percentage spint, aangezien de pijnbomen pas op circa 25-jarige leeftijd kernhout gaan vormen. Uit onderzoek is gebleken dat de mechanische eigenschappen van grenenspint niet onderdoen voor kernhout. Europees grenen heeft een zeer groot groeigebied met zeer verschillende klimatologische omstandigheden. Als gevolg hiervan treedt er een grote variatie op in groeiringbreedte, volumieke massa, grootte van de cellen, celwanddikte en aantal en grootte van de kwasten.
Houtsoort	naaldhout

GRENEN FRANS - MARITIEM GRENEN

HEMLOCK

OREGON - REDWOOD CALIFORNIAN

PITCH PINE

VUREN

Andere namen	Archangel, Duits, Fins, Inlands, Middeneuropees, Noors, Onega, Oostenrijks, Russisch, Zweeds vuren, gewone spar, fijnspar (Nederland), epicéa, vuren (België), Fichte, Rottanne, Haselfichte (Duitsland), kuusi (Finland), epicéa, sapin blanc (Frankrijk), european spruce, whitewood, white deal (Groot-Brittannië), abete rosso, picea (Italië), omorika (Joegoslavië), gran (Scandinavië).
Botanische naam	Picea abies (L.) Karst (= P. excelsa L.)., P. spec.div..
Familie	Pinaceae.
Groeigebied	Europa, Noord-Azië.
Boombeschrijving	Hoogte gemiddeld 35 m. De rechte cilindervormige takvrije stam is ongeveer 20 m lang en heeft een diameter van 0,6-1,2(-1,8) m. De naam van de boom, in Nederland fijnspar genaamd, wijkt duidelijk af van de naam van het hout. De fijnspar is een bekende boom vanwege het feit dat de jonge bomen als kerstboom worden gebruikt. In het Roemeense Karpatengebergte worden boomhoogten van 60 m bereikt, waarbij de doorsnede 1,8 m kan zijn.
Aanvoer	Gekantrecht. Doordat vuren in Nederland en andere landen een belangrijke, veel aangevoerde houtsoort voor de bouw is, zijn, behalve voor rondhout, de handelsafmetingen voor het uit Noord- en Midden-Europa geïmporteerde hout genormaliseerd. In het Midden-Europees vuren bevindt zich meestal een klein percentage dennen (Abies alba Mill.). Inlands vuren wordt voornamelijk als rondhout en gekantrecht hout op de markt gebracht.
Houtbeschrijving	Er is geen kleurverschil tussen kernhout en spint. Bij pas geschaafd hout is de kleur bijna wit tot bleek geelbruin, na langdurige blootstelling aan licht en lucht wordt het geelbruin. Evenals de andere naaldhoutsoorten uit de gematigde luchtstreken vertoont vuren een duidelijk kleurverschil tussen het lichte vroeghout en het donkerdere laathout. Op kwartiers gezaagd hout geeft dit een streeptekening en op dosse gezaagd hout een vlamtekening te zien. Vuren is harshoudend, maar de opvallende harsgeur zoals die bij grenen voorkomt, ontbreekt. In vuren komen zogenaamde harszakken voor, ruimtes in het hout gevuld met hars, dat na openzagen eruit kan lopen. Soms worden in vuren smalle donkerder (rood) gekleurde banen aangetroffen. Dit komt door de aanwezigheid van drukhout (reactiehout), dat als een natuurlijk gebrek moet worden gezien. Vuren met drukhout is brosser en heeft een grotere krimp (vooral lengtekrimp) dan normaal hout. Vuren komt voor in zeer uiteenlopende groeigebieden met zeer verschillende klimatologische omstandigheden. Als gevolg hiervan treedt er een grote variatie op in groeiringbreedte, volumieke massa, fijnheid van de cellen en aantal en grootte van de kwasten. Op uiterlijke kenmerken zijn vuren en dennen moeilijk van elkaar te onderscheiden. De structuur van dennen is meestal wat grover dan van het Noord-Europese vuren. In tegenstelling tot het geslacht Picea (vuren) bevat het geslacht Abies (dennen) geen harsgangen. Harsgangen zijn op een met een scherp mes aangesneden kops vlak met een 10x vergrotende loep goed waarneembaar.
Houtsoort	naaldhout

RADIATA PINE

Andere namen	1. afzelia doussié, doussié.2. afzelia pachyloba, pachyloba, doussié.2. en 3. afzelia apa.3. afzelia ingue.3. en 5. apa, lingue, aligna, papao.4. afzelia chanfuta, chanfuta, chamfuta.6. bolengu.
Botanische naam	1. Afzelia bipindensis Harms.2. Afzelia pachyloba Harms.3. Afzelia africana Sm.4. Afzelia quanzensis Welw.5. Afzelia spec. div..
Familie	Leguminosae (Caesalpiniaceae).
Groeigebied	1. Angola.1. en 2. Kameroen, Gabon, Kongo, Nigeria.1. en 3. Nigeria.3. en 5. Ghana, Ivoorkust, Liberia, Senegal, Sudan, Centraal-Afrikaanse Republiek.4. Kongo, Mozambique, Tanzania.5. Kongo.6. Zaïre.
Boombeschrijving	1. en 2. Deze worden ruim 30 m hoog, diameter 1,0-1,2 m, wortelaanlopen 1,0-1,2 m hoog, takvrije stam 15-25 m. 3. Deze is kleiner en heeft een wat slechtere stamvorm. 4. Hoogte 21-25 m, diameter 1.2 m, lengte takvrije stam 3,5-6,0 m.
Aanvoer	Stammen en gekantrecht hout.
Houtbeschrijving	De verschillende afzeliasoorten staan bekend om hun uitstekende eigenschappen, maar in de praktijk geldt doussié als de beste. Men onderscheidt de soorten aan de verschillend gekleurde inhoudsstoffen. A. bipindensis heeft gele inhoudsstoffen en A. pachyloba heeft witte inhoudsstoffen in de scheuren. Houtanatomisch zijn de verschillende soorten echter moeilijk van elkaar te onderscheiden. Afhankelijk van de groeiomstandigheden kunnen de eigenschappen van het hout enigszins variëren. Het kernhout is donkergeel tot roodbruin gekleurd. Het spint is bleekgeel en 30-50 mm breed.
Houtsoort	loofhout

Andere namen	1. caoba, mahogany, mahagoni, mogno, mara, mahonie, acajou, baywood, Bolivia-, Braziliaans-, Ecuador-, Peru- en Venezolaans-mahonie. Aguano, mogno, araputanga (Peru), orura (Venezuela).2. Honduras-, Nicaragua-, Tabasco-, Mexicaans, chiculte, cobano, gateado, rosadillo, chacalte (Guatemala), zopilote (Mexico).3. Cuba mahonie, San Domingo mahonie, caobilla (Cuba).
Botanische naam	1. Swietenia macrophylla King, S. spec. div..2. Swietenia humilis Zucc.3. Swietenia mahagoni (L.) Jacq.
Familie	Meliaceae.
Groeigebied	1. Tropisch Zuid-Amerika, elders in de tropen aangeplant.2. Midden-Amerika en Mexico.3. Caribisch gebied, aangeplant in Afrika en Azië.
Boombeschrijving	Tot 30 m hoog en maximaal 2 m diameter boven de zware plankwortels, takvrije stam 18-24 m. Afhankelijk van bodem en klimatologische omstandigheden van het gebied waaruit het hout afkomstig is, kunnen de eigenschappen iets variëren.
Aanvoer	Voornamelijk gekantrecht en als fineer.
Houtbeschrijving	Mahonie is een fraaie, vaste, zachte, taaie, matig sterke houtsoort. Het kernhout is zalmkleurig, roze, rood tot roodbruin, nakleurend tot dieprood of bruin met een goudkleurige gloed. Bewerkt droog mahonie heeft een lichtroze kleur, onder invloed van licht verkleurt dit snel naar fraai roodbruin. Het spint is wit tot geel.
Houtsoort	loofhout

Houtsoorten Loofhout